Ukraińskie sentymenty

Daleka jestem od zamieszczania na blogu wpisów natury politycznej, ale ostatnie wydarzenia w Kijowie skłaniają do refleksji. Mieszkam w takim miejscu, że do najbliższego przejścia granicznego z Ukrainą mam zaledwie kilkanaście kilometrów. Odległość do Lwowa jest mniej więcej taka sama, jak do Krakowa. Zresztą Lwów to dla mnie taki Mały Kraków. Może trochę zaniedbany, zabiedzony, z trudnymi warunkami sanitarnymi (problemy z bieżącą wodą), ale wciąż zachwycający zabytkami. Kilka lat temu byłam też na kijowskim Majdanie. Robi niesamowite wrażenie w dzień powszedni, a co dopiero wypełniony manifestującymi na mrozie ludźmi. Trzymam kciuki za Ukraińców licząc na pokojowe zakończenie fali protestów. A ponieważ mam w sobie domieszkę ukraińskiej krwi, dziś wigilijne danie kuchni wschodniej. Kutia babci ma postać naszpikowanej bakaliami zupy. Wprawdzie jemy ją tylko raz w roku, ale tym razem dla potrzeb bloga zrobiłam mały wyjątek.

Kutia wigilijna

Składniki:
 

- 200 g pszenicy,

- 200 g maku,

- 150 g rodzynek,

- 100 g orzechów włoskich,

- 100 g orzechów laskowych,

- 100 g migdałów,

- miód naturalny (do smaku).

Pszenicę dokładnie przebrać oddzielając ziarna od plew, przepłukać. Zalać wodą do poziomu 3 litrów, odstawić na noc. Następnego dnia ugotować do miękkości w wodzie, w której moczyło się ziarno (odszumować w trakcie gotowania, a po ugotowaniu nie odcedzać).

Mak utrzeć do białości z kilkoma łyżkami wrzącej wody, wymieszać z gorącą pszenicą. Dodać rodzynki oraz pozostałe posiekane bakalie. Całość dokładnie wymieszać doprawiając do smaku dużą ilością miodu.

*Kutia powinna być dość słodka.

A poniżej moja wersja świątecznych klimatów: