Wspomienienia i debiuty

Najlepsze nadzienie do drobiu robiła moja babcia. Plusem prowadzenia przez dziadków gospodarstwa był stały dostęp do pieczonych kur, kaczek, czy gęsi z chrupiącą, rumianą skórką. Pyszne wspomnienia z dzieciństwa! A poniżej moja pierwsza samodzielnie nadziana kaczka. Trochę obawiałam się etapu zszywania, ale przy okazji mogłam zrealizować dziecięce zapędy chirurgiczne związane z marzeniami o zawodzie lekarza. Kaczka wszystkim smakowała i nawet babcia nie miała zastrzeżeń. A kolejną przygotuję takiemu jednemu, który dziwił się ostatnio, jak można jeść wątróbkę...

 

 Kaczka nadziewana

Składniki:

- 1 oczyszczona z wnętrzności kaczka (u mnie o wadze 2,76 kg),

- 40 dag wątróbki drobiowej,

- 3 jajka,

- pęczek natki pietruszki (dałam mrożoną),

- 1 czerstwa bułeczka (dzień wcześniej namoczona w mleku),

- majeranek,

- 3-4 ząbki czosnku,

- kilka łyżek klarowanego masła,

- sól i pieprz.

Kaczkę umyć, osuszyć, od środka i na zewnątrz obficie oprószyć solą, pieprzem, natrzeć majerankiem i świeżo wyciśniętym czosnkiem.

Wątróbkę umyć, oczyścić, drobno pokroić. Połączyć z żółtkami, posiekaną natką pietruszki i odciśniętą bułeczką – wymieszać. Na koniec dodać ubite na sztywno białka– delikatnie połączyć, doprawić solą i pieprzem.

Do wnętrza kaczki włożyć połowę klarowanego masła i przygotowane wcześniej nadzienie. Zaszyć lub dobrze spiąć wykałaczkami, przełożyć do brytfanki. Pozostałą część masła ułożyć na wierzchu kaczki. Piec ok. 2 godziny w 190 st. C. W trakcie pieczenia kilkakrotnie polewać kaczkę wytapiającym się tłuszczem.   

Czarno-białe kombinacje

Uwielbiam serniki pod każdą postacią. Ponieważ mój przepis na sernik z brzoskwiniami cieszy się ostatnio sporym zainteresowaniem, postanowiłam nieco go zmodyfikować i upiekłam jego czarną wersję. Ledwo go ostudziłam, a zjawili się mili goście, którzy mieli okazję spróbować go jako pierwsi. Nawet malutki Filipek zjadł odrobinkę uśmiechając się przy tym uroczo. Słodkiej niedzieli!

Czarno-biały sernik

Ciasto:

- 3 (niepełne) szkl. mąki,

- 1 margaryna,

- 3 łyżeczki cukru,

- 5 żółtek,

- 3 łyżeczki proszku do pieczenia,

- 3 łyżki kakao.

Z podanych składników zagnieść ciasto. Podzielić go w stosunku 1:2. Większą część rozwałkować na wysmarowanej prostokątnej blaszce, a pozostałą część włożyć do zamrażalnika.

 Masa serowa:

- 1 kg mielonego twarogu,

- 2 jajka,

- 2 budynie śmietankowe,

- 1 szkl. cukru,

- 1 kostka masła,

- 100 g skórki pomarańczowej.

Utrzeć masło z cukrem i jajkami. Dodać ser, proszek budyniowy i skórkę pomarańczową - wymieszać.

Piana:

- 5 białek,

- 1 szkl. cukru.

Białka ubić z cukrem na sztywną pianę.

Na ciasto wyłożyć masę serową, dodać ubitą pianę, na wierzch zetrzeć resztę zmrożonego ciasta. Piec ok. 1 godzinę w 180  st. C.

Karotkowa terapia

Jakieś choróbsko próbuje położyć mnie do łóżka. Na razie staram się z nim walczyć za pomocą hektolitrów herbaty z sokiem malinowym i cytryną oraz syropu z kwiatów czarnego bzu. Zaaplikowałam sobie również taki oto kolorowy obiadek dla wzmocnienia. Mam nadzieję, że domowe sposoby okażą się na tyle skuteczne, że pozwolą mi jutro wybrać się na "Pokłosie". A tymczasem pozdrowienia dla wszystkich chorujących! 

 

 Kopytka z marchewką

i rozmarynem

Składniki:

- 500 g ziemniaków,

- 200 g marchewki,
- 2 jajka,

- 140 g mąki pszennej,

- 1 łyżka mąki ziemniaczanej (opcjonalnie),

- 1 litr bulionu warzywnego,

- 1 łyżka rozmarynu,

- 3-4 łyżki klarowanego masła,

- sól i pieprz.

Marchewkę i ziemniaki obrać, umyć, pokroić na kawałki. Zalać bulionem do poziomu zakrywającego warzywa, posypać solą i pieprzem, ugotować do miękkości. Rozgnieść na gładkie puree, połączyć z rozmarynem - ostudzić. Dodać mąkę, jajka i ewentualnie mąkę ziemniaczaną, gdy ciasto będzie zbyt luźne (podczas wyrabiania ciasto będzie się kleić). Uformować wałek, pokroić na kopytka. Wrzucać na osolony wrzątek – wyjmować chwilę po wypłynięciu. Przed podaniem polać roztopionym masłem i oprószyć świeżo zmielonym kolorowym pieprzem.  

 

A poniżej pierwsze oznaki wiosny na moim parapecie:

 

Coś z niczego

Bardzo lubię „kombinowane” obiady, gdy na pierwszy rzut oka wydaje się, że nic nie ma w lodówce, po czym powstaje z tego przepyszne danie. Na pałki z kurczaka nie miałam pierwotnie żadnego pomysłu. Dopiero, gdy w szafce z przyprawami zobaczyłam kolendrę pozostałe składniki znalazły się same. I choć w trakcie przygotowań uznałam, że przeholowałam z ilością czosnku i cytryny, to jednak po upieczeniu mięso smakowało wyśmienicie. Dzięki temu aromatyczny kurczak z cytrusową wkładką pojawi się u mnie jeszcze nie raz. 

 Kolendrowo-cytrynowe

pałki z kurczaka

Składniki:

- 500 g pałek z kurczaka,

- 1 cytryna (skórka i plasterki),

- sok z ½ cytryny (dodatkowo),
- ¾ szkl. wody,
- 60 ml oleju ryżowego (dałam olej z Oleofarmu),
- 2 łyżki ziaren kolendry (grubo tłuczonych),

- 1 główka czosnku,
- kawałek imbiru,

- sól i pieprz.

Umyte pałki z kurczaka oprószyć solą, pieprzem i kolendrą. Krótko podsmażyć na rozgrzanym oleju ryżowym razem z ząbkami czosnku (obranymi, ale nie pokrojonymi). Mięso, czosnek i pozostały ze smażenia tłuszcz przełożyć do naczynia żaroodpornego, posypać skórką otartą z cytryny, obłożyć plasterkami cytryny. Zalać wodą, sokiem z cytryny i sokiem wyciśniętym z imbiru. Piec w 200 st. C ok. 4o min. Pałki podałam z duszoną marchewką i ryżem kurkumowym.